ମାଟି ଆରୁ ଧନ୍
ମାଟି ଆରୁ ଧନ୍ ଘାଁଟିଦେଲେ ମନ୍
କିଛି ନାଇଁହୁଏ କରି
ହଉ ଆହୁରି ନାଇଁଯାଉ ସରି
ଭାବି ଭାବି ଯିମା ମରି
ନିଦ୍ ନାଇଁଆସେ ଆଖିର୍ ପାଶେ
ଦିନ୍ ରାଏତ୍ ଯିବା ଝୁମ୍ରି
ଆମର୍ ବାପ୍ ଅଜା ଦେଇଛନ୍ ସଜା
ରହେମା ତାଁକୁ ସୁମ୍ରି
ଜମି ଥିଲେ ଭ୍ରମି, ଅର୍ଥ ଅନର୍ଥ
ସବୁଦିନିଆ ବିପଦ୍
ହେଲେ ବି କେନ୍ତା କର୍ସୁଁ ଚିଂତା
ଇ ସବୁ ଆଏ ସଂପଦ୍
ସବୁ ଶୁନି ଜାନି କିଛି ନାଇଁ ମାନି
ଚଲ୍ସି ଇଠାନେ ଜୀବନ୍
ନିର୍ଧନ୍ ଧନୀ, ଅଜ୍ଞାନ୍ ଜ୍ଞାନୀ
ସମ୍କୁଁ ମିଲ୍ସି ଗୁଟେ କିସ୍ମର୍
ମାଏଟ୍ ଆକାଶ୍ ପବନ୍
ଦେଖ୍ଲେଁ ବି ଆଖି ନାଇଁପାରେ ଶିଖି
ଇନ୍ତା ମୁନୁଷ୍ ମନ୍
ନାଇଁହୁଏ ଥିର୍ ସିଆଁତ୍ ସୁଧୀର୍
ହେସି ଚୁଛେଁ ଛନ୍ ଛନ୍
What's Your Reaction?
