ଉଲ୍‌ଟିଆ କଥା

ଯେନ୍‌ ଭାଷା ଜହ ଲୋକ୍‌ କହେସନ୍‌ ସେ ଭାଷାର୍‌ ଲୋକ୍‌ ଡର୍‌ସନ୍‌ ଭାଏଲ୍‌ ଉନିଆ ଭାଷା ବଢିଯିବା ଭାବି ବିରୋଧ୍‌ କର୍‌ସନ୍‌ ଯେନ୍‌ ଭାଷା କମ୍‌ ଲୋକ୍‌ କହେସନ୍‌ ମନେ ନାଇଁରଖି ଡର୍‌ ଆଖର୍‌ ପାଖର୍‌ ସବୁ ଭାଷାକୁଁ କରୁଥିସନ୍‌ ଆଦର୍‌ ଧନ୍‌ ଥିଲେ ଲୋକ୍‌ ଡରି ରହେସି ନେଇଯିବା ବଲି ଚୋର୍‌ କିଛି ନାଇଢ଼ଁ ଯାର୍‌, ଡର୍‌ ନାଇଁ ତାର୍‌ କହିପାର୍‌ସି ସେ ସାରା ସଂସାର୍‌ ମୋର୍‌ ସବୁଆଡ଼ୁ ଜହ ଜହ ଆନିକରି ରଖ୍‌ଲେ ଗୁରଦୁ ଶବ୍ଦ ସାନ୍‌ ଭାଷାର୍‌ ବି ବଡ଼୍‌ତି ହେସି ସବୁବେଲେ ନିରାପଦ୍‌ ଉଲ୍‌ଟିଆ ଟିକେ ଲାଗ୍‌ଲେ ଭିଲ୍‌ କଥାଟା ନୁହେ ଅସତ୍‌ ନିଜର୍‌ ଭାଷାକେ ବଢାବାର୍‌ ଲାଗି କେହି ନାଇଁହଉଁ ନିସତ୍‌

What's Your Reaction?

like

dislike

love

funny

angry

sad

wow